Wzajemne położenie prostych – teoria

Niech będą dane dwie proste \dpi{120} l_{1} i \dpi{120} l_{2} o wektorach kierunkowych odpowiednio \dpi{120} \vec{v}=\left [ v_{1},v_{2},v_{3} \right ] i \dpi{120} \vec{u}=\left [ u_{1},u_{2},u_{3} \right ] oraz przechodzące przez punkty \dpi{120} P_{1}\left ( x_{1} ,y_{1},z_{1}\right )\in l_{1}, \dpi{120} P_{2}\left ( x_{2} ,y_{2},z_{2}\right )\in l_{2}.

PROSTE RÓWNOLEGŁE

Proste są równoległe, gdy ich wektory kierunkowe są równoległe, tzn. istnieje \dpi{120} k\in \mathbb{R} takie, że

\dpi{120} \vec{u}=k\cdot \vec{v}

Odległość prostych równoległych liczymy jako odległość punktów \dpi{120} M_{1} i \dpi{120} M_{2}, które otrzymujemy w sposób następujący. Znajdujemy płaszczyznę \dpi{120} \pi prostopadłą do prostych \dpi{120} l_{1},l_{2}. Punkt \dpi{120} M_{1} jest punktem przecięcia płaszczyzny \dpi{120} \pi oraz prostej \dpi{120} l_{1}, zaś \dpi{120} M_{2} punktem przecięcia płaszczyzny \dpi{120} \pi oraz prostej \dpi{120} l_{2}.

PROSTE PRZECINAJĄCE SIĘ

Proste przecinają się, gdy nie są równoległe i leżą w jednej płaszczyźnie. Oznacza to, że wektory \dpi{120} \vec{v},\vec{u} oraz \dpi{120} \overrightarrow{P_{1}P_{2}} są współpłaszczyznowe. Wtedy iloczyn mieszany \dpi{120} \left ( \vec{v},\vec{u},\overrightarrow{P_{1}P_{2}} \right )=0, czyli:

\dpi{120} \begin{vmatrix} v_{1} & v_{2}& v_{3}\\ u_{1} & u_{2} & u_{3}\\ x_{2}-x_{1}& y_{2}-y_{1} & z_{2}-z_{1} \end{vmatrix}=0

Możemy wówczas mówić o kącie przecięcia takich prostych. Jest on określony zależnością:

\dpi{120} \cos \measuredangle \left ( l_{1},l_{2} \right )= \cos \measuredangle \left ( \vec{v},\vec{u} \right )=\frac{v_{1}u_{1}+v_{2}u_{2}+v_{3}u_{3}}{\sqrt{v_{1}^{2}+v_{2}^{2}+v_{3}^{2}}\cdot \sqrt{u_{1}^{2}+u_{2}^{2}+u_{3}^{2}}}

PROSTE SKOŚNE

Proste są skośne, gdy nie leżą w jednej płaszczyźnie. A więc warunkiem koniecznym i wystarczającym na to, aby proste były skośne jest by iloczyn mieszany \dpi{120} \left ( \vec{v},\vec{u},\overrightarrow{P_{1}P_{2}} \right )\neq 0, tzn.

\dpi{120} \begin{vmatrix} v_{1} & v_{2}& v_{3}\\ u_{1} & u_{2} & u_{3}\\ x_{2}-x_{1}& y_{2}-y_{1} & z_{2}-z_{1} \end{vmatrix}\neq 0

Odległość prostych skośnych wyraża się wzorem:

\dpi{120} d\left ( l_{1},l_{2} \right )=\frac{\left | \left ( \vec{v},\vec{u},\overrightarrow{P_{1}P_{2}} \right ) \right |}{\left | \vec{v}\times \vec{u} \right |}

PROSTE PROSTOPADŁE

Proste prostopadłe mogą być zarówno prostymi skośnymi jak i prostymi przecinającymi się. Aby proste były prostopadłe ich wektory kierunkowe muszą być prostopadłe, a to oznacza, że:

\dpi{120} \vec{v}\circ \vec{u}=0\Leftrightarrow v_{1}u_{1}+v_{2}u_{2}+v_{3}u_{3}=0